കഴിഞ്ഞ രാത്രി വളരെ മനോഹരമായിരുന്നു. ഈ പ്രഭാതവും.പുറത്തുനിന്നും കാക്കകളുടെ ശബ്ദം ജനാല വഴി ചെവിയെ ഇടയ്ക്കിടെ കീറിമുറിക്കും എന്നതൊഴിച്ചാല്‍ എങ്ങും നിശബ്ദത.
ഇവിടെ ഞാനും എന്റെ മനസാക്ഷിയും ആകാശത്തെ നോക്കി മലര്‍ന്നു കിടക്കുന്നു. എന്റെ ഉള്ളില്‍ ഉള്ള ഞാന്‍ എന്നെ ഓര്‍മിപ്പിക്കുകയാണ്... ഹലോ, ബ്രോ, താങ്കള്‍ കിടക്കപയയില്‍ നിന്നും എണീറ്റാലും,പോയി പല്ല് തേച്ചാലും,ഫ്രഷായിട്ടിരുന്നാലും എന്നൊക്കെ. അയാള്‍ ഒരു ഭയങ്കര സാധനമാണ് കേട്ടോ. മടിക്കു കയ്യും കാലും വച്ചാ എങ്ങനെ ഇരിക്കുമോ, അതാണ് സംഭവം.
ചെവിയെ പിടിച്ചു രണ്ടു കിഴുക്കു കൊടുതെഴുന്നെല്‍പ്പിച്ചു വിട്ടാലും ഏഹെ, no use!
പക്ഷെ എന്റെ ഉള്ളിലുള്ള ഈ എന്നെ എനിക്ക് ഭയങ്കര ഇഷ്ടമാണ് കേട്ടോ,
അയാള്‍ ശരിക്കും ഒരു പഞ്ച പാവമാണ് (ഞാന്‍ തന്നെ കൊടുക്കണമല്ലോ സര്‍ട്ടിഫിക്കറ്റ് !) കേട്ടോ.ആരോടും ദേഷ്യപ്പെടാത്ത, ഇനി അഥവാ വന്നാല്‍ തന്നെ ആരെയും അറിയിക്കാത്ത, ഇപ്പോഴും ചിരിച്ചു കളിച്ചു,സന്തോഷിച്ചു മറ്റുള്ളവരുടെ സുഖത്തിനായി എന്തും ചെയുന്ന, എന്നെ, എനിക്ക് ഭയങ്കര ഇഷ്ടമാണ്.(ഇതൊക്കെ ഞാന്‍ തന്നെ ആണോ?? എന്റീശ്വരാ! കാത്തോണേ, കാക്ക കൊത്തിക്കൊണ്ടു പോകാതെ, എന്നെ... ഹോ).
"To love oneself is the beginning of a life long Romance".
No comments:
Post a Comment